Ilustracja: Weronika Węgrzyn
Alicja Regiewicz – trzy wiersze
poczta głosowa
wyobraź sobie że pielęgniarki chodzą tu w białych tiulowych sukniach diademach
na głowie biegają z łososiem dla bogaczy a ja po kolacji zmartwychwstaję
i głodna dzwonię do ciebie z komórki nowotworowej
autonomia
a tak między nami jest parasympatycznie
w kalendarzu złożyłam zamówienie wcześnie ale poniedziałek
powiesił się z lęku przed odrzuceniem dlatego
wybrałam do ciebie nerw błędny
perfumy
na pogrzeb nie kupiłam ci sukienki bo metki gryzą mleczakami
a ty nosiłaś skórę dziecka
gen marcepanu i skoszonej trawy
Alicja Regiewicz (ur. 1997) publikowała m.in. w „Twórczości”, „Dwutygodniku”, „Odrze”, „Czasie Literatury”, „Tekstualiach”, „Akcencie”. W marcu zadebiutowała książką poetycką Wykrzywnik twarzy (wyd. Ostatnia Sobota Lata). Dwukrotnie nominowana do nagrody głównej w Konkursie Poetyckim Fundacji Duży Format. Redaktorka portalu filmowego Adapter dla osób niewidomych i niesłyszących, który jest flagowym projektem Fundacji Katarynka. Wykładowczyni na Uniwersytecie SWPS we Wrocławiu, gdzie uczy kreatywnego pisania. Prowadzi warsztaty literackie dla osób z doświadczeniem kryzysu psychicznego.
Weronika Węgrzyn – mieszka i tworzy w Warszawie, ale w wolnych chwilach często ucieka do natury. Jest studentką grafiki stołecznej ASP, a prywatnie miłośniczką gotowania oraz tatuażu. Inspiruje się popkulturą, historią sztuki oraz grzybami. Lubuje się w grafice warsztatowej oraz działaniach intermedialnych.