Agnieszka Gójska – dwa wiersze

***

co za strapienie
a nie
to tylko racuch
śmiech skwaru oleju
z uproszonym cukrem pudrowym
kwaśną śmietaną
tak jakby chodzić na szczudłach
jak zwisać na trzepaku
że spada na twarz koszulka
chłodem po brzuchu, po plecach
oczy zamknięte nudą
włosy szorują po piachu
rzęsa na stawie gęstnieje
pod jej kożuchem mleko
ciepłe i słodkie zawzięcie
uderza nam do głowy

ATLAS

Ciało to atlas rzeczy zapakowanych w pudełeczka
po ciasteczkach, palców posklejanych taśmą
z przytułkami ramion pod przykrywką domu.
Łapiemy krople w durszlak pustej dłoni po dłoni,
wyżymamy się skrzętnie z westchnień i uchybień
szeleszczących jak torby pełne obcych sobie.
Dziś ja się wyprowadzę. Czeka bagażówka
spakowana po zęby, chwytam się od spodu
i ostrożnie przenoszę z ust do ust do ust.
Wypowiedziane ciało wraca znów na półkę.